Երբ Ֆյոդոր Խիտրուկն ու նրա թիմը սկսեցին աշխատել Վինի Թուխի մասին պատմող ռուսական մուլտի վրա, նրանք դիմեցին բավական արկածախնդիր քայլի: «Մեր բյուջեն շատ սուղ էր, մենք հեղինակային իրավունքները չգնեցինք, չվճարեցինք գրքի թարգմանչին: Եվ հետո էլ մեր մուլտֆիլմը չէիք կարող ցույց տալ ողջ աշխարհին: Անգամ վախենում էինք, որ կարող էին արգելել մեր աշխատանքի ցուցադրումը: Բայց դա տեղի չունեցավ, մեր մուլտը երևի շատ էր սիրվել»,- պատմում է մուլտֆիլմի մուլտիպլիկատոր Վլադիմիր Զույկովը:
Հենց այս մուլտիպլիկատորն էլ փորձեց նոր շունչ հաղորդել գրքի հերոսներին: Վինի Թուխին նա փորձեց նկարել իր մանկության խաղալիք արջուկի նմանությամբ: Բայց արջուկը ստացվեց շատ կլոր, փրչոտ ու անհավասար մեծության աչքերով: Ռեժիսորին այդ տարբերակը դուր չեկավ, և նրանք միասին սկսեցին նկարել նոր տարբերակներ:
Եվ բոլորովին պատահաբար գտնվեց լուծումը: Սկզբում որոշվել էր նկարել կերպարը, ապա գտնել այն դերասանին, ով կհնչյունավորեր նրան: Բայց Վինի Թուխի ճիշտ պատկերն այդպես էլ չէր գտնվում: Եվ հանկարծ Ֆյոդոր Խիտրուկը հիշեց, որ իր արևմտյան գործընկերները մեկ անգամ չէ, որ գտել են հնչյունավորող դերասանին և նոր միայն նկարել մուլտհերոսին՝ նմանեցնելով հենց դերասանին:
Երբ ստուդիա եկավ դերասան Եվգենի Լեոնովը և կանգնեց բարձրախոսի մոտ, թեքեց գլուխն ու խորամանկորեն ժպտաց, բոլորը միանգամից բացականչեցին. «Ահա և Վինի Թուխը»: Փաստորեն 
ը Վինի Թուխին ոչ միայն իր ձայնը նվիրեց, այլև օգնեց գտնել իր կերպարը:
Որպեսզի Վինի Թուխի ձայնն ավելի արտահայտիչ ստացվեր, այն մի փոքր արագացնում էին: Լեոնովը շատ էր անհանգստանում. արդյոք ստացվո՞ւմ է իր մոտ Վինիին լավ հնչյունավորել, թե ոչ: Ասում են, ժամանակ առ ժամանակ նա նույն Վինիի ձայնով փնթփնթում էր. «Վերջ, ես գնացի: Այսպես լավ չէ»: Եվ ստեղծագործական ողջ թիմը սկսում էր նրան համոզել, որ ամեն ինչ հրաշալի է: Շատերը Լեոնովին արդեն կոչում էին «Մեր բարի Վինի Թուխը»:
Ի դեպ, նկատե՞լ եք՝ Վինի Թուխը մուլտֆիլմում այնքան էլ ճիշտ չի քայլում, աջ թաթը շարժվում է աջ ոտքի հետ: Դա էլ արդեն անիմատորների սխալն է: Պատահաբար է ստացվել նաև Վինիի ծուռ ականջը (դե նա այդ ականջի վրա էր քնում):
Վինիի ընկերը՝ Դնչիկը, նույնպես հեշտ ճանապարհ չի անցել: Սկզբում մուլտիպլիկատորները նրան նկարել էին թմբլիկ, կուշտ կերած խոզուկի պես: Սակայն հետո սցենարիստի պնդմամբ ստացվեց ահա այս Դնչիկը՝ նուրբ, փխրուն ու փոքրիկ:
Եվ թեկուզ շատ երկրներում կարծում էին, որ Վինի Թուխին Ռուսաստանում երևի դարձրել են իրենց գաղափարերի կրողը ու քաղաքականացրել, մենք հո լավ գիտենք, թե որքան բարի ու անմեղ հերոս է Վինին: Իրականում նա գրեթե ազգային հերոս դարձավ Ռուսաստանում: Դե իսկ Եվգենի Լեոնովի անունն այդպես էլ մնաց՝ Վինի Թուխ: Անգամ հենց ինքը իրեն այդպես էր անվանում ու բոլորովին չէր բարկանում, երբ իր ետևից բոլորը կանչում էին այդպես՝ Վինի Թու՜խը…
Անահիտ Ալեքսանյան