ՎԱՀԵ ՊՈՂՈՍՅԱՆ – ՀԵՔԻԱԹ ՇՆԻԿԻ ԵՎ ԽԱՉՄԵՐՈւԿԻ ՄԱՍԻՆ
Շնիկը պստլիկ քոթոթ էր, շագանակագույն, գանգուր մազերով, ականջներից մեկը՝ սև, մյուսը՝ սպիտակ: Նա այնքան խելացի էր, որ երբ սեպտեմբերի մեկը եկավ, վերցրեց պայուսակն ու գնաց...
Ժամանակակից
-
-
ՄՀԵՐԸ ԵՎ ԱՀՐԻՄԱՆԻ ԴԱՐՊԱՍՆԵՐԸ – ՄԱՍ 8-ՐԴ
Գլուխ 8-րդ ԱՌԱՋԻՆ ՓՈՐՁՈՒԹՅՈՒՆԸ Մհերը հիշում էր, որ առաջին կենդանին, ում պետք է ինքը հաղթի օձն է: Նա մտածում էր, որ օձը կարող է աննկատ...
-
ՄՀԵՐԸ ԵՎ ԱՀՐԻՄԱՆԻ ԴԱՐՊԱՍՆԵՐԸ – ՄԱՍ 7-ՐԴ
Գլուխ 7-րդ ՎԵՐԱԴԱՐՁ ԱՀՐԻՄԱՆԻ ՄԻՋԱՆՑՔ Անահիտը զգուշությամբ նայեց շուրջը: -Ի՞նչ եք փնտրում,- հարցրեց Մհերը: -Ինձ թվում է՝ Ահրիմանի լրտեսներն ամենուր են, նա հավանաբար կանխատեսել է...
-
ՄՀԵՐԸ ԵՎ ԱՀՐԻՄԱՆԻ ԴԱՐՊԱՍՆԵՐԸ – ՄԱՍ 6-ՐԴ
Գլուխ 6-րդ ԾԱՆՈԹՈՒԹՅՈՒՆ ԱՍՏՎԱԾՆԵՐԻ ՀԵՏ Մհերն ու Հայկը չհասցրեցին հասկանալ, թե ինչ կատարվեց: Նրանց թվաց, թե իրենք հողմապտույտի մեջ ընկան, բայց դա մի քանի վայրկյան...
-
ՄՀԵՐԸ ԵՎ ԱՀՐԻՄԱՆԻ ԴԱՐՊԱՍՆԵՐԸ – ՄԱՍ 5-ՐԴ
Գլուխ 5-րդ ԱՄԲՈՂՋ ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ԱՀՐԻՄԱՆԻ ՄԱՍԻՆ Անահիտը նստեց տղաների դիմաց և ասաց. -Մենք շատ ժամանակ չունենք, հավանական է, որ Ահրիմանն արդեն արթնացրել է իր հինգ...
-
-
-
-
ՀԵՔԻԱԹ ՍԿՅՈՒՌԻ ՊՈՉԻ ՈՒ ՓՂԻ ԿՆՃԻԹԻ ՄԱՍԻՆ
Մի ժամանակ ոչ սկյուռը մեծ ու փառահեղ պոչ ուննր, ոչ էլ փիղը` կըն- ճիթ: Սկյուռի պոչը բարալիկ մի թել էր, ինչպես մկներինը, իսկ փիղը համաչափ...
-
ՄՀԵՐԸ ԵՎ ԱՀՐԻՄԱՆԻ ԴԱՐՊԱՍՆԵՐԸ – ՄԱՍ 1-ԻՆ
Անի Մաղաքյան Գլուխ առաջին ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍԱԺԱՄԻՆ Երևանյան դպրոցներից մեկում յոթերորդ դասարանի պատմության ուսուցիչը` ընկեր Համբարձումյանը, սեպտեմբերյան մի շոգ հինգշաբթի պատմում էր հեթանոսության մասին: Դասարանի ամենավերջում նստած...
-
ԽՈԶԻ ԴՆՉԻ ԶԱՐՄԱՆԱԼԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ
Անտառում խոզուկները երկուսն էին: Երկուսն էլ՝ քույր ու եղբայր թմբլիկ, չաղլիկ, վարդագույն, միայն թե նրանք աղվեսի պես սուր դունչ ունեին ու վայրի կատվի պես ճանկեր:...
-
ՓՇՈՏ ԲԱՃԿՈՆԸ
Կար-չկար մի գեղեցիկ ոզնի կար: Նրա անունը Բիզի էր: Բիզին ուներ իր պես գեղեցիկ մի բաճկոն, որը, սակայն, հնացել էր: Նա որոշեց գնալ սարդ-դերձակի մոտ:...
-
ԱՄԱՆՈՐՅԱ ՀԵՔԻԱԹ – ԵՐԱԶՆԵՐԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ
Ընդհանրապես, եթե մի բան շատ ես ցանկանում` կատարվում է, թեկուզ… Ես քայլում էի դեպի հյուսիս: Քայլում էի, որպեսզի գտնեմ Ձմեռ պապին և հատկապես Ձյունանուշին: Ձմեռ...
-
ՀԵՔԻԱԹ. ԻՆՉՊԵՍ ՓՈՔՐԻԿ ԿԵՆԳՈՒՐՈՒՆ ԻՆՔՆՈՒՐՈՒՅՆ ԴԱՐՁԱՎ
Կար-չկար մի մեծ կենգուրու: Մի անգամ նա դարձավ աշխարհի ամենաերջանիկ կենգուրուն. ծնվեց նրա փոքրիկ կենգուրու բալիկը: Սկզբում փոքրիկ կենգուրուն շատ թույլ էր և փոքրիկ, այդ...
-
ՀԵՔԻԱԹ- ՄԻԿԻ ՇՆԻԿԻ ՃԱՄՓՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆԸ
Կար-չկար մի խրճիթ կար, որը գտնվում էր աշխարհի ամենահեռավոր ծայրում: Այնտեղ ոչ ոք չէր ապրում, միայն թռչուններ կային, և շատ-շատ ծաղիկներ ու գեղեցիկ պտղատու ծառեր:...
-
ՔՉԱԿԵՐ ԱՎԱԳ ԽՈՀԱՐԱՐԸ
Կար-չկար… Հմմմ, ժուկով-ժամանակով… Չէ, չէ, ավելի ճիշտ, լինում է, չի լինում, մի աղջիկ է լինում, դե այսինքն լինում եմ, չեմ լինում ես: Եթե անկեղծ, ես...
-
ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ ՓՈՔՐԻԿ ԱՐԱՄԻԿԻ ՄԱՍԻՆ, ՈՎ ԲՈԼՈՐՈՎԻՆ ՉԷՐ ՍԻՐՈՒՄ ԼՎԱՑՎԵԼ
Կար-չկար մի փոքրիկ տղա կար՝ Արամիկ անունով: Օ՜, ինչպե՜ս էր նա սիրում խաղալ ավազների հետ, չեք էլ կարող պատկերացնել: Նույնիսկ այդ ավազները իրենք իրենց հետ...
-
ԵՐԿՈՒ ՏԱՏՐԱԿ
Մայիսյան պայծառ օր էր: Դպրոցից տուն վերադարձա: Նստեցի մեր փոքրիկ պատշգամբում, որպեսզի զմայլվեմ բնությամբ: Ինչպիսի հրաշալի բնություն. ծաղկել էին ծառ ու ծաղիկ: Մայրիկս խնդրեց քույրիկիս...
-
ԲՈՉԿՈ ՈԶՆՈՒ ՄԱՍԻՆ, ՈՐ ՇԱ՜Տ ՄԵԾ ՍԻՐՏ ՈՒՆԵՐ…
Կար-չկար, մի փոքրի՜կ, փոքրի՜կ ոզնի կար: Որքան նա փոքրիկ էր, այնքան մե՜ծ էր նրա սրտիկը: Նույնիսկ զարմանալի է, թե ինչպես էր այդ փոքրիկ մարմնում այդքա՜ն...
-
ՀԵՔԻԱԹ. ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ ԴԵՊԻ ԱՖՐԻԿԱ
Ամառային մի շոգ օր, ես գրադարանից տուն վերադարձա ու չգիտեմ թե ինչպես քնեցի… Մենք ընկերներով ճանապարհորդության մեկնեցինք Աֆրիկա: Ի՜նչ երջանկություն, ինչքա՜ն ուրախ էինք: Շատ հետաքրքիր...
