Դասերը չսովորելու, գիրք չկարդալու, տնային գործերում մայրիկներին չօգնելու համար երեխաները միշտ մի պատճառաբանություն ունենում են: Իսկ այ երբ խոսքը գնում է այգում զբոսնելու, պաղպաղակ ուտելու, կարուսել նստելու մասին, նրանք դառնում են ամենաաշխատասեր ու ամենահնազանդ երեխաները, արագ- արագ ավարտում են դասերը, միայն թե մայրիկը թույլ տա իրենց ուզածի չափ կարուսել նստել: Եվ իսկապես, կարուսելը երեխաների ժամանցի անբաժան ընկերն է: Թեև բացի փոքրիկներից այն սիրում են նաև մեծերը, քանի որ կարուսելները հիշեցնում է մանկության ամենաանհոգ ու ամենաուրախ տարիները: Իսկ ե՞րբ են ստեղծվել առաջին կարուսելներն ու մանկական այգիները:
1871թ-ի հուլիսի 25-ին ամերիկացի գյուտարար Ուիլիամ Շնայդերը պատենտավորեց առաջին կարուսելը: Այն բաղկացած էր փայտե ձիերից, որոնք պտտվում էին փայտե սյան շուրջ: Երեխաներին անմիջապես դուր եկավ ձիերի վրա նստելն ու նրանց հետ միասին պտտվելը: Եվրոպայում առաջին մեխանիկական կարուսելները հայտնվել են 18-րդ դարում, իսկ Ռուսաստանում նմանատիպ ատրակցիոններ կային դեռևս Պյոտր 1-ի օրոք:
Հետագայում այգիներ ու կարուսելներ ստեղծելը դարձավ նաև շահութաբեր աշխատանք: Օրինակ` ԱՄՆ-ում քանի որ հանգստյան օրերին երթուղայինների ուղևորները քիչ էին լինում, որոշեցին ամեն երթուղայինի վերջին կանգառում այգի կառուցել: Եվ այդպես 20-րդ դարի սկզբին այնտեղ արդեն 1500 զբոսայգի կար: Երևի հիմա կհարցնեք, թե ո՞րն է այդ այգիներից ամենամեծը: Ամենամեծ մանկական ժամանցային այգին Դիսնեյլենդն է: Այն ստեղծվել է 1995թ.-ին` կինոռեժիսոր – մուլտիպլիկատոր Ուոլտ Դիսնեյի կողմից: Դիսնեյլենդում կան բազմաթիվ խաղեր ու ատրակցիոններ: Այնտեղ են ապրում նաև մեր սիրելի մուլտֆիլմերի հերոսները: Այնտեղ բոլորն ուրախ են և իզուր չէ, որ զբոսայգու մուտքի ցուցանակին գրված է` «Բարի գալուստ բոլոր նրանց, ովքեր այստեղ ուրախություն կգտնեն»:
Տիգրանուհի Թասլակյան