ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ – ԱՍՏԻՃԱՆԸ
Մի օր ես հանդիպեցի աստիճանին: Դա մի վերև տանող աստիճան էր, որից այնքան հաճախ ցած են գլորվում: Մենք երկար զրուցեցինք և ես շատ բան հասկացա...
Լեոնիդ Ենգիբարյան
-
-
ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ – ՄԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ ԿԱՅԱՐԱՆՈՒՄ
Մանկության կայարանում տեղ զբաղեցնելով Կյանքի գնացքում՝ մի՛ փորձեք անպայման տեղ գրավել պատուհանի մոտ: Տպավորությունը խիստ մակերեսային կլինի: Եվ բոլորովին կարևոր չէ, թե որն է ձեր...
-
ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ
«Հազարավորներ գալիս, շարունակ խոսում և ոչինչ չեն ասում: Նա եկավ, լռեց և ամեն ինչ ասաց»: Միրոսլավ Հորնիչեկ 1935 թվականի մարտի 15-ին՝ ճիշտ այս օրը, Մոսկվայում...
-
ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ – ԵՐԵՎԱԿԱՅՈՒԹՅԱՆ ԵՐԿԻՐԸ
Ես կարող եմ պատմել և նույնիսկ ցույց տալ, թե ինչպես է դա արվում, որովհետև ես եղել եմ Երևակայություն երկրում: Գլխավորը, որ ձանձրալի չլինի, իսկ հետո…...
-
ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ – ԱՇՈՒՆ
Մի անգամ, երբ լեռներից աշունն իջավ Երևան և փողոցները դարձան շագանակա-ոսկեգույն, քաղաք ժամանեց ծաղրածուն:Չգիտեմ, գուցե նա սիրահարվեց մի երկարոտն ու թուխ աղջկա, իսկ գուցե դա...
-
ԱՍՏԻՃԱՆԸ. ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ
Մի օր ես հանդիպեցի աստիճանին: Դա մի վերև տանող աստիճան էր, որից այնքան հաճախ ցած են գլորվում: Մենք երկար զրուցեցինք և ես շատ բան հասկացա...
-
ԼԱՊՏԵՐՆԵՐԸ. ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ
Գիշեր է: Մանր անձրև է գալիս: Անձրևի կաթիլները երևում են, երբ ընկնում են լապտերների լույսի տակ, և թվում է, թե փողոցային լապտերներն արտասվում են: Ինչո՞ւ են...
-
ՁՆԾԱՂԻԿԸ. ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ
Այսօր ես հավաքում եմ դեղին, նարնջագույն, կարմրավուն տերևները աշնանային անտառում: Հրաշք ոսկին իմ ձեռքերի մեջ է ու իմ շուրջը: Իսկ ես մտածում եմ այն մասին,...
-
ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ – ՍՈՎՈՐԱԿԱՆՆ ԱՄԵՆԱԱՆՍՈՎՈՐՆ Է
Գարնանը գետակը դուրս պրծավ լեռների արանքից ու քչքչալով վազեց ներքև: -Ես ամենա-ամենան եմ,- ասում էր գետակը, թեկուզ չէր հասկանում թե դա որն է: Գետակը շատ...
-
ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ – ՄԻ ՆԵՂԱՑՐԵՔ ՄԱՐԴՈՒՆ
Հենց այնպես, առանց պատճառի մի նեղացրեք մարդուն: Դա կարող է շատ վտանգավոր լինել: Իսկ գուցե նա Մոցարտ է: Եվ առավել ևս դեռ ոչինչ չի հասցրել...
-
ՀԵՔԻԱԹԱԳԻՐԸ. ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ
Ամբողջ գիշեր հսկայական տան մի պատուհը լուսավորված էր: Այդ սենյակում ապրում էր հեքիաթագիրը (շատերը նրան բանաստեղծ էին կոչում): Նա հեքիաթներ էր գրում և նվիրում մարդկանց,...
-
ՏԵՐԵՎՆԵՐ …
Մարդկային կյանքի դյուրաբեկ ճյուղերին նախշազարդ կանաչ տերևիկներ կան: Բարու տերևներ, որոնք ամենաշատն են, քնքուշ տերևներ սիրո և տերևներ վախի, որոնք սովորաբար աճում են ինչ-որ տեղ,...
-
ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ. ՀՈՎԱՆՈՑԸ
Մի փոքր լռելուց հետո աղջիկն ասաց. – Բայց մենք տուն չունենք, որտե՞ղ ենք ապրելու: Տղան ժպտաց ու պատասխանեց, որ ինքը հովանոց ունի, որ այն բոլորովին...
