ՀԵՔԻԱԹ ՍԿՅՈՒՌԻ ՊՈՉԻ ՈՒ ՓՂԻ ԿՆՃԻԹԻ ՄԱՍԻՆ
Մի ժամանակ ոչ սկյուռը մեծ ու փառահեղ պոչ ուննր, ոչ էլ փիղը` կըն- ճիթ: Սկյուռի պոչը բարալիկ մի թել էր, ինչպես մկներինը, իսկ փիղը համաչափ...
Մի ժամանակ ոչ սկյուռը մեծ ու փառահեղ պոչ ուննր, ոչ էլ փիղը` կըն- ճիթ: Սկյուռի պոչը բարալիկ մի թել էր, ինչպես մկներինը, իսկ փիղը համաչափ...
– Ի՞նչ ես ուզում դառնալ, հարցրեց մկնիկին մայրիկը: -Փիղ, – պատասխանեց մկնիկը: -Ապրես, -ուրախացավ մայր մուկը: – Մենք մուկ մնացինք, իսկ քեզ համար բոլոր ճանապարհները...
Վաղ առավոտ էր, մեղմ քամի էր փչում, արևը դեռ ամբողջովին դուրս չէր եկել, բայց սավաննայում արդեն բոլորն արթնացել էին: Ընձուղտն իր ձագի հետ հանգիստ ծամում...