
ՀԵՔԻԱԹ «ՄԻՋԱՏՆԵՐԻ ՏՈՆԸ»
Վաղո՜ւց, շա՜տ վաղուց այգում բնակվող բոլոր միջատներն ունեին նույն գույնը. բոլորը գորշագույն էին ու միանման: Նրանց միմյանցից տարբերելը շատ դժվար էր: Միջատներն իրենք էլ դժգոհ...
Վաղո՜ւց, շա՜տ վաղուց այգում բնակվող բոլոր միջատներն ունեին նույն գույնը. բոլորը գորշագույն էին ու միանման: Նրանց միմյանցից տարբերելը շատ դժվար էր: Միջատներն իրենք էլ դժգոհ...
Կար-չկար… Հմմմ, ժուկով-ժամանակով… Չէ, չէ, ավելի ճիշտ, լինում է, չի լինում, մի աղջիկ է լինում, դե այսինքն լինում եմ, չեմ լինում ես: Եթե անկեղծ, ես...
Անտառում աշնանային մի առավոտ էր: Ծառերը գրեթե մերկացել էին, տերևները դեղնել: Մի նապաստակ քայլում էր անտառով: Հանկարծ նա ծառից կախված մի կարմիր խնձոր նկատեց: Ցանկացավ...
Լինում է, չի լինում` մի տղա, անունը` Գարիկ: Գարիկը 11 տարեկան էր և չուներ քույր և եղբայր, քանի որ ծնողները ապրում էին ոչ հարմարավետ տնակում...
Մի բարի և հարուստ մարդ կար: Նա բերքառատ և հուռթի այգի ուներ: Իսկ նրա այգեպանը էլ ավելի բարեխիղճ էր: Նա ընչաքաղց չէր և արդար ու...
Վաղ առավոտ էր, մեղմ քամի էր փչում, արևը դեռ ամբողջովին դուրս չէր եկել, բայց սավաննայում արդեն բոլորն արթնացել էին: Ընձուղտն իր ձագի հետ հանգիստ ծամում...
Կավիճը բարձրացավ տեղից ու մոտեցավ գրատախտակին: «Չէ, չէ, միայն ոչ դա, լա՜վ էլի…»: Արդեն ուշ էր, ու Վահեն խոր հոգոց հանեց. գրատախտակին մեծ-մեծ տառերով գրված...