ՎԱՀԵՆ ՈՒ ՌՈԲՈՏԸ
Արձակուրդ էր: Վահեն ո՛չ քննություն ուներ, ո՛չ ամառային հանձնարարություն: Նստել էր բազկաթոռին ու մտածում էր: Ախր, ի~նչ մտածելու ժամանակ է, իջիր բակ, վազվզիր` երևի կասեք...
Արձակուրդ էր: Վահեն ո՛չ քննություն ուներ, ո՛չ ամառային հանձնարարություն: Նստել էր բազկաթոռին ու մտածում էր: Ախր, ի~նչ մտածելու ժամանակ է, իջիր բակ, վազվզիր` երևի կասեք...
Կավիճը բարձրացավ տեղից ու մոտեցավ գրատախտակին: «Չէ, չէ, միայն ոչ դա, լա՜վ էլի…»: Արդեն ուշ էր, ու Վահեն խոր հոգոց հանեց. գրատախտակին մեծ-մեծ տառերով գրված...
Վահեն փոխադրվում էր երրորդ դասարան: Ընդամենը մեկ կիսամյակային չորս: Վահեի երջանկությանը չափ չկար: Ախր շատ հաջողակն է, է՜ … Ոչ մի երկուս չէր ստացել, ոչ...