ԽՆԿՈ ԱՊԵՐ. ԱԳՌԱՎՆ ՈՒ ԱՂՎԵՍԸ
Բախտի բերմամբ, թե պատահմամբ, Մի մեծ ագռավ մի գունդ պանիր Դաշտում գտավ, կտուցն առավ, Ծառին թռավ: Օ՜, ինչ պանիր, դեղին ոսկի… Բայց դեռ չառած համը...
Բախտի բերմամբ, թե պատահմամբ, Մի մեծ ագռավ մի գունդ պանիր Դաշտում գտավ, կտուցն առավ, Ծառին թռավ: Օ՜, ինչ պանիր, դեղին ոսկի… Բայց դեռ չառած համը...
Գիտեմ՝ դժվար է պատկերացնել, բայց օրվա մեջ կար մի ժամ, երբ մեր բոլորի մայրիկներն ու հայրիկները վազում էին հեռուստացույցի մոտ հեքիաթ լսելու: Այո, այո, երեկոյան...
Անտառում աշնանային մի առավոտ էր: Ծառերը գրեթե մերկացել էին, տերևները դեղնել: Մի նապաստակ քայլում էր անտառով: Հանկարծ նա ծառից կախված մի կարմիր խնձոր նկատեց: Ցանկացավ...