ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ – ՇՈՒՆՆ ՈՒ ԿԱՏՈՒՆ
ՇՈՒՆՆ ՈՒ ԿԱՏՈՒՆ Ժամանակով Կատուն ճոն էր, Շունն էլ գըլխին գըդակ չուներ, Միայն, գիտեմ ոչ` որդիանց որդի, Ճանկել էր մի գառան մորթի: Եկավ մի օր, ձմեռվան...
Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծությունները
-
-
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ – ԱՐԾԻՎՆ ՈՒ ԿԱՂՆԻՆ
Եղավ՝ մի անգամ անտառի միջին Արծիվն ու Կաղնին էսպես վիճեցին, Թե որն իրենցից շատ տարի կապրի, Որն է դիմացկուն ու պինդ ավելի: Արծիվն ասավ՝ ես....
-
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ – ՓԻՍԻԿԻ ԳԱՆԳԱՏԸ
Փիսիկը նստել Մի մութ անկյունում, Ունքերը կիտել Ու լաց է լինում։ Մոտիկ է գալիս Մի ուրիշ կատու. – Ինչո՞ւ ես լալիս, Ա՛յ փիսիկ ջան, դու…...