ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ. ՀՈՎԱՆՈՑԸ
Մի փոքր լռելուց հետո աղջիկն ասաց. – Բայց մենք տուն չունենք, որտե՞ղ ենք ապրելու: Տղան ժպտաց ու պատասխանեց, որ ինքը հովանոց ունի, որ այն բոլորովին...
Մի փոքր լռելուց հետո աղջիկն ասաց. – Բայց մենք տուն չունենք, որտե՞ղ ենք ապրելու: Տղան ժպտաց ու պատասխանեց, որ ինքը հովանոց ունի, որ այն բոլորովին...
Շատերն են ասում՝ սերը անցնում է տարիների ընթացքում, վերափոխվում ընկերության կամ պարզ հոգատարության, ամեն պատճառաբանություն պատրաստ են հորինել, միայն թե չխոստովանեն, որ սիրել, 16 տարեկան...
Առաջին սերը սկսվում է դեռ դպրոցական նստարանից, հետո երազանքի թևեր առնում ու քեզ տանում հեռու-հեռու, օգնում ապրել մի ամբողջ կյանք, անսահման երջանիկ կյանք-երազանք… Իսկ երբ...