
ԻՆՉՊԵՍ ԳՐԵԼ ՇԱՐԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ
Շարադրությո՜ւն… Դու է՞լ ես սարսափում այս բառից: Պատրա՞ստ ես ամեն ինչի, միայն թե ուսուցիչը կրկին չհանձնարարի շարադրություն գրել: Ուրեմն այս խորհուրդները հենց քեզ համար են:...
Շարադրությո՜ւն… Դու է՞լ ես սարսափում այս բառից: Պատրա՞ստ ես ամեն ինչի, միայն թե ուսուցիչը կրկին չհանձնարարի շարադրություն գրել: Ուրեմն այս խորհուրդները հենց քեզ համար են:...
Ավանդությունը պատմում է, թե հայոց լեռները մի ժամանակ հաղթանդամ ու հսկա եղբայրներ են եղել։ Ամեն օր առավոտյան վաղ արթնանալով՝ նրանք սովորություն են ունեցել նախ կապել իրենց...
Կար-չկար մի կին կար: Նա ուներ չորս աղջիկ, չորսն էլ այնքա՜ն գեղեցիկ, այնքա՜ն բարի, այնքա՜ն ազնիվ: Մարդիկ, կենդանիները, ողջ բնությունն անկարող էին ապրել առանց նրանց: Աղջիկներից մեկի...
Կար-չկար անտառում մի փոքրիկ աղջիկ կար: Նա ապրում էր իր տատիկի և պապիկի հետ: Մի անգամ այս աղջնակը գնում է զբոսնելու անտառում և հավաքելու տարբեր...
Աշուն էր… Բայց ոչ թե ոսկեհեր ու դեղնազօծ, այլ ցրտաշունչ աշուն: Փչում էր սառը քամին, օդում պարում էին վերջին տերևները: Ողջ բնությունը ցրտից դողում էր:...
Ժուկով ժամանակով Գիբրոն անունով մի կապիկ էր ապրում. Գիբրոնի տունը Աֆրիկայի անտառներից մեկում էր: Նա ամեն օր զվարճալի խաղեր էր խաղում իր ընկերների հետ: Բայց...
Կար չկար Բողար անունով մի շուն կար, նրա լավագույն ընկերը Ջոկի անունով կատուն էր: Ճիշտ է, Բողարը շատ ընկերներ ուներ, բայց ամենից շատ վստահում ու...
-Մի հրաշագեղ աշխարհ գիտեմ: -Ի՞նչ աշխարհ պապիկ, խնդրում եմ ասա: -Չէ, այսօր չէ, վաղը արևածագի հետ դու կհասկանաս: Ինձ համար պապիկիս ասածները այդպես էլ առեղծված...
Այսօր բոլոր երևանցիները և ողջ հայությունը նշում են մեր սիրելի մայրաքաղաքի՝ Երևանի տարեդարձը: Ընդամենը վերջերս մեր հանրապետությունը դարձավ 22 տարեկան: Ինձ, չգիտես ինչու, միշտ թվում...
Այսօր բոլոր երևանցիները և ողջ հայությունը նշում են մեր սիրելի մայրաքաղաքի՝ Երևանի տարեդարձը: Ընդամենը վերջերս մեր հանրապետությունը դարձավ 21 տարեկան: Ինձ, չգիտես ինչու, միշտ թվում...
Վերջ, այս ուսումնական տարին էլ ավարտվեց, և մենք երեք ամսով հրաժեշտ տվեցինք դպրոցին: Ամբողջ տարի տանջվեցինք, սովորեցինք, կատարեցինք ուսուցիչների բոլոր հանձնարարությունները ու հաստատ արժանի ենք...
Կավիճը բարձրացավ տեղից ու մոտեցավ գրատախտակին: «Չէ, չէ, միայն ոչ դա, լա՜վ էլի…»: Արդեն ուշ էր, ու Վահեն խոր հոգոց հանեց. գրատախտակին մեծ-մեծ տառերով գրված...