Մի օրենսգետ Հիսուսին փորձելով ասաց. «Վարդապետ, ի՞նչ պետք է անեմ, որ հավիտենական կյանքը ժառանգեմ»: Հիսուսը նրան պատասխանեց . «Ի՞նչ է գրված օրենքի մեջ»:
Օրենսգետը պատասխանեց. «Քո Տեր Աստծուն սիրիր ամրողջ հոգով, ամրողջ սրտով, ամրողջ ուժով ու ամրողջ մտքով: Եվ քո ընկերոջը սիրիր քո անձի պես»:
Հիսուսը նրան ասաց. «Դու ճիշտ պատասխանեցիր: Եթե այդպես վարվես, կապրես»: Եվ օրենսգետը հարցրեց. «Ո՞վ է իմ ընկերը»: Հիսուսը նրան մի առակ պատմեց բարի սամարացու մասին:
«Մի մարդ Երուսաղեմից գնալիս ընկնում է ավազակների ձեոքր, որոնք հանում են նրա հագուստները, վիրավորում ու կիսամեռ վիճակում թողնում: Պատահաբար մի քահանա է անցնում այդ ճանապարհով և տեսնում է նրան, բայց կողքով անցնում է ու գնում: Նմանապես մի տաճարի ծառայող լինում է այնտեղ, մոտենում է, նայում և անցնում գնում: Ւսկ մի սամարացի այնտեղով անցնելիս տեսնում է նրան, խղճում է ու մոտենում, նրա վերքերին յուղ ու գինի է քսում: Վերքերը կապելուց հետո նստեցնում է իր էշի վրա և հյուրանոց է բերում: Հաջորդ օրը գնալուց աոաջ երկու դինար է հանում (հռոմեական փող, որն այդ ժամանակ շրջանառության մեջ էր Իսրայելում), տալիս է հյուրանոցի տիրոջը ու ասում. «Այս մարդուն խնամիր: Ւսկ եթե ծախսդ ավելի լինի, քան այն, ինչ տալիս եմ քեզ, վերադարձիս կտամ»:
Առակը պատմելուց հետո Հիսուսը օրենսգետին հարցրեց. «Քո կարծիքով այս երեքից ո՞ր մեկն էր ավազակների ձեոքը ընկածի մերձավորը»:
Օրենսգետը պատասխանեց. «Նրան օգնություն ցույց տվողը»: Այդ ժամանակ Քրիստոսը նրան ասաց. «Գնա և դու էլ այնպես վարվիր, ինչպես վարվեց այդ սամարացին»:
ԱՎԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍԻ
Պատմությունները ներկայացված են՝ ըստ «Մանուկների Աստվածաշունչ» գրքի: Երկար պատմությունները կրճատված և պարզեցված են, իսկ չակերտների մեջ գրված տեքստ բառացիորեն վերցված է Աստվածաշնչից: