Իմ սիրելի ընկեր «Մոծակ»: Երեկ, երբ մայրիկս խոհանոցում ափսեներն էր լվանում, ես մի փոքրիկ ոտանավոր գրեցի իմ մայրիկի մասին: Ահա իմ ոտանավորը՝
Երբ մայրս կա
Երբ նայում եմ քո աչքերին,
Ողջ աշխարհն է ինձ ժպտում,
Երբ քո դեմքին ժպիտը կա,
Արեւն է ինձ ողջունում:
Երբ մայրս կա աշխարհում,
Օրերն ուրախ են անցնում,
Երբ մորս շունչն եմ զգում,
Շատ հպարտ եմ ինձ զգում:
Ա՜խ, մայր իմ սիրելի,
Ի՜նչ անուշ ես, ի՜նչ բարի,
Քո դեմքին ես նայելով՝
Գարնան գալուստն եմ տեսնում:
Երբ նայում եմ քո աչքերին,
Ողջ աշխարհն է ինձ ժպտում,
Ցանկանում եմ անվերջ ժպտաս,
Մեր տան հրաշք, մի՛շտ շողաս: